Tankresidenten Davy Denduyer (27) en Brecht Vanhoutte (18) denken na over wat De Tank betekent voor Brugge.
“Ik zie jou als een soort mentor”, begint Brecht tegen Davy. Ik ontmoet de jonge fotograaf en de ervaren grafisch ontwerper, art director en designer in de studio van Davy, die hij samen met de fotograaf Daniil Lavroski deelt. Davy en Daniil runnen samen Studio Dada, een multidisciplinaire studio. “Via Daniil leerde ik Davy kennen”, gaat Brecht verder, “ik kwam hier om wat foto’s te tonen en zo is de bal aan het rollen gegaan.” Davy lacht: “Ik jouw mentor? Blijf gewoon doen zoals je bezig bent, en laat je door niemand inperken.”
Jullie hebben elkaar leren kennen in De Tank, maar wat betekent die plaats voor jullie?
Brecht: “De Tank is voor mij echt mijn eigen plekje waar ik altijd terecht kan. Ik kan nergens anders werken.”
Davy: “Voor mij is de studio echt een werkplek. Het zorgt ervoor dat ik werk en thuis gescheiden kan houden. Ik gebruik deze plek voltijds voor mijn professionele activiteiten. Toch is het meer dan een gewoon kantoor. Het is ook een plek waar ik met vrienden dingen kan creëren zonder dat die een professioneel doel hebben.”
Zou je dat in een ander kantoor niet kunnen vinden?
Davy: “Volgens mij is dat te saai. Ik zou de creatieve omgeving missen. Bovendien kan ik een gewoon kantoor niet betalen. Dat is het positieve aan De Tank. Het is laagdrempelig en net daardoor heb je ook de kans om uit te groeien tot iets.”
Brecht, je noemt dit je eigen plekje, waarom is dat zo belangrijk voor jou?
Brecht: “Er zit hier niemand op je vingers te kijken en je wordt niet gestoord. Ondertussen voel je wel de creatieve sfeer die hier hangt, dat werkt inspirerend.”
Davy: “Daar heb je een punt. De Tank is een interessante plek waar heel veel gebeurt. Ik heb er ook veel aan te danken. Studio Dada zou niet bestaan als dit er niet was geweest, ik zou Daniil nooit op dezelfde manier kennen zoals ik hem nu ken. Er is dus wel sprake van kruisbestuiving. In mijn geval is die misschien beperkt, je kan nu eenmaal niet iedereen goed kennen. Toch zorgt De Tank ervoor dat je beter begrijpt wat er allemaal leeft in Brugge. Je zit hier met vijftig gelijkgestemden samen, dat zorgt ervoor dat we elkaar ook aansporen om met ons werk naar buiten te komen. Ook de exporuimte van De Tank helpt ons daarbij, de drempel om zelf een expo op poten te stellen is minder groot.”
Brecht: “Inderdaad. Ik ben er het levende voorbeeld van. Binnenkort loopt mijn eigen expo hier, van twee tot vier november.”
Jullie beoefenen elk een andere discipline, maar wat betekent jullie werk voor jullie?
Brecht: “Dat hangt ervan af. Ik werk vaak in opdracht voor anderen, dan moet ik de briefing volgen. Wanneer ik vrij werk maak dan is het vooral nog heel experimenteel voor mij. Dan zoek ik dingen en toon ik dingen.”
Davy: “Dat herken ik. Terwijl je je persoonlijkheid ontwikkelt, zoek je ook wie je bent in creatief werk. Voor mij gaat het verder dan dat, dingen maken en creëren is voor mij gelijk aan ademen. I need it.”
Wat willen jullie met je werk bereiken?
Davy: “World domination bitch! (lacht). Mijn grootste doel is om dingen die als saai bestempeld worden interessanter te maken. Je kan dat doel vergelijken met wat De Tank doet voor Brugge. Veel jonge mensen verlaten Brugge omdat ze het er te saai vinden. Ik zie dat anders. Je kan inderdaad vinden dat Brugge wat meer dynamiek kan gebruiken, maar dat kan je daar ook gewoon zelf iets aan doen. De Tank doet dat, die plaats zorgt voor extra leven in de stad. Als De Tank er niet was geweest waren veel kunstenaars die hier nu werken allang weggetrokken. Dankzij De Tank besef ik ook hoe veel creativiteit er leeft in onze stad. Het is hier zo klein en er wandelen hier meer chinezen dan dat er mensen wonen, maar hier in De Tank zitten we al met vijftig mensen die creatief bezig zijn. Dat is belangrijk voor een stad die vaak als saai gezien wordt.”
Als ik goed begrijp, heeft De Tank volgens jullie een impact op Brugge.
Brecht: “Voor mij nog niet echt.”
Davy: “Dit is nog maar het begin. De mensen die creatief bezig zijn ken ik door De Tank, maar er zijn er nog meer denk ik.”
Brecht: “Dat is waar, iedereen die voordien in hun persoonlijke grotje werkte komt hier samen.”
Davy: “Voordien wisten we niet eens dat er andere creatievelingen waren. Behalve iedereen samen verbinden zorgt De Tank er ook voor dat jonge kunstenaars meer kunnen zoeken. Ik had graag een plek zoals deze gehad toen ik achttien was. Ik ben nu vormgever omdat ik thuis enkel plaats had voor een computer. De ruimte hier laat veel meer toe: er zijn minder grenzen en je kan meer experimenteren.”
De Tank blijkt belangrijk voor jullie, wat als die er niet meer is?
Brecht: “Dan moet ik iets gelijkaardigs zoeken, want zonder mijn eigen plekje kan ik niet. Als het niet in Brugge kan, dan overweeg ik Brussel.”
Davy: “Als De Tank verdwijnt, vind ik dat niet alleen spijtig voor mezelf, maar ook voor Brugge. Het einde van De Tank zou het beeld dat buitenstaanders van Brugge hebben, namelijk dat hier niets te beleven valt, nogmaals bevestigen.”
Brecht: “De Tank is waarschijnlijk ook één van de weinige gebouwen in Brugge die geen toeristische doeleinden heeft. Alles is hier voor toerisme en De Tank niet per se. Dat is een unicum voor Brugge en iets wat we moeten koesteren.”
